58.Wracam do życia

Czuję się jak ktoś, kto nie potrafi przywitać się ze starymi znajomymi, których nie widział kupę lat, a kiedyś łączyło go z nimi razem tak wiele... o.o"
No więc tak, to ja, Kinga. Znaczy BM. Stwierdziłam, że... tak jakby stąd uciekłam. Nie wiem, czy za mną tęskniliście, czy nie, ale jak dla mnie jedno jest całkowicie pewne: ja czułam się trochę pusto bez tego bloga i mimo, że próbowałam pisać różę, tak, "próbowałam" nigdy nie zastąpiło mi to mojego "wiecznego" bloga o lps... Tak więc... Czy chcecie jeszcze mnie znać? Abym jeszcze pisała? Wiem, możliwe, że już nikt tego bloga nie czyta, ale nie mam co poradzić, to moja wina. Trochę odżyłam, mam nowe tematy i na pewno teraz bardziej doceniam ten blog i to, co tutaj przeżyłam i czego się nauczyłam. Zdaję się na Was... Wystarczy mi parę osób, nawet dwie, będę na serio... szczęśliwa...? Tak. Szczęśliwa. :) ...

BM